VERSLAG van het optreden.
Afwisselend moestuinconcert op Landgoed Algoed
Op 16 september gaven we met IntervOcaal een afwisselend moestuinconcert op het prachtige Landgoed Algoed in Tweckelo. Medewerking aan dit concert leverde het Mandoline en Gitaar Orkest Twente. Muzikant Jan Pieter van der Giessen gaf een speciaal optreden met enkele van zijn Perzische instrumenten. Vandaag hadden we het, voor 16 september, met het weer bijzonder goed getroffen. Bij aankomst van artiesten en publiek was het enthousiasme gelijk goed te voelen. We werden ontvangen met koffie, thee, fris en een hoop fruit.
Een start te midden van het publiek
Al ver voor de start van het concert hadden leden van IntervOcaal enkele krukjes bij de ingang van het park geplaatst, waarop het publiek plaats mocht nemen. We begonnen met het Lied van de Aanpassing en hierna werden we welkom geheten door Piet. Dit gebeurde af en toe onder luide begeleiding van het gekakel van een haan, wat wel grappige effecten opleverde. Deze begeleiding was uiteraard ook te horen tijdens de muziek, waardoor de haan ook invloed leek te willen hebben op het concert. Na enkele nummers samen met het Mandoline en Gitaar Orkest Twente vertrokken we het bos in naar onze tweede locatie: de partytent.
Optreden Jan Pieter met Perzische muziekinstrumenten
Muzikant Jan Pieter van der Giessen gaf vandaag een optreden binnen zijn specialisme: Perzische muziek. Hij bespeelde een aantal Perzische instrumenten en legde hierbij uit dat deze muziek net iets anders klinkt dan wat we als Nederlanders gewend zijn. De muziek is een halve toon later, waardoor het voor ons gevoel niet helemaal lijkt te kloppen. Maar toch klinkt het geweldig. Jan Pieter speelde vandaag op de oed en de dutar. Toen hij hiermee klaar was gaf hij aan niet zo gek te zijn op zingen, maar hij wist vervolgens toch een geweldig lied te laten horen. Na afloop van het optreden zongen we met het koor Fog Elna Khel, een Syrisch lied met Sarko als solist. Hierna vertrokken we naar de volgende locatie: de zweethutten.
Paraplu’s in de zweethutten en als richtingaanwijzer
In de zweethutten waren meerdere gekleurde paraplu’s gestoken, wat een mooie decoratie was. Op deze plek zongen we weer enkele van onze nummers, daarnaast lieten enkele koorleden de gedichten horen die ze tijdens de workshop van Moes hadden geschreven. Dit leverde direct het grapje Moestuingedichten op. De gedichten gingen vaak over de moestuin en waren vaak erg knap gevonden met de nodige taalgrapjes. Een voorbeeld hiervan was het gedicht van Johan over zijn haar of liever gezegd het ontbreken daarvan. Ook werd opgemerkt hoe het niet hoeven rijmen van gedichten de kwaliteit ten goede komt. Piet gaf een vertaling van The last rose, wat we ook zongen. Hierna pakten enkele koorleden een paraplu uit de zweethut, waarmee ze het publiek de weg wezen naar de tipi. Hier zongen we met IntervOcaal de nummers Innoria, O-re-mi en Manamolela. Al zingend liepen we door naar de moestuin, waar we het orkest ook weer troffen.
Een kippenhok en een grappig gedicht
Onder de bomen in de boomgaard cirkel speelde het orkest het nummer Yurubi. Met IntervOcaal gingen we even apart en zongen we het kippenhoknummer Pitik Tukung. Martin droeg nog een gedicht voor over zijn vader als tuinman, wat vooral door het Twents erg grappig was.
Een mooie afsluiting met zijn IntervOcaal en orkest
Voor de afsluiting liepen we met het publiek terug naar de cirkel, het orkest ontving ons met het spel van Mangowalk, wat we vervolgens zongen. Ook zongen we Waktu Potong Padi, waarbij enkele Indonesische koorleden en Hans een prachtige dans deden. Het afsluitende nummer We all stand together gaf een groot gevoel van verbondenheid binnen/tussen koor en orkest, en ook bij het publiek was het enthousiasme te merken. Na een overweldigend applaus sloten we met IntervOcaal af met ons lijflied Blij in Enschede, waarmee het concert ten einde kwam.
Na afloop was er voor iedereen koffie, thee en fris met pompoentaart en pompoensoep. Opnieuw een geweldige middag! |